De ronde van U

Een rotonde is een stuk niemandsland, een vacuüm in een overvol landschap, het oog van de storm. En dat schreeuwt om annexatie, om identiteit en betekenis.
Niets doen is onmogelijk, want zelfs het leeglaten van een rotonde is een daad, een tour de force in een wereld die aaneenhangt van hekjes en paaltjes en van borden en beelden. En dan nog: wat is leeg? Een grasveld? Een asfaltvlakte? Een kuil?
In weerwil van de officiële afkeer – ‘Rotondes zijn een afwerkplek voor kunst’ – lopen omwonenden, bedrijven, woningcorporaties en ambitieuze wethouders over van enthousiasme om rotondes aan te kleden. Nauwelijks beknot door kunstbeleid, welstandsnormen en goede smaak, rollen rotondekunstwerken van de tekentafels. Er staat dan ook veel verdrietigs op de middeneilanden.
Kan het anders?
Ten behoeve van het RotondeLab van de provincie Utrecht maakte het Rotondologisch Genootschap een analyse van zeventien rotondes. De adviezen van het Genootschap lopen uiteen van het herstel van een oude bomenstructuur naast de rotonde, tot het compleet opheffen van een rotonde. Soms concentreert het advies zich op het middeneiland –‘Ruim op die rommel’–, in andere gevallen is ook de wijde omgeving meegenomen.
'De Ronde van U.' is een inspiratiebron voor iedereen die ‘iets met een rotonde’ wil. Een analyse vooraf is onontbeerlijk: wat heeft de rotonde in kwestie nodig? Dat kan kunst zijn, maar ook iets anders, of helemaal niets. En misschien moet er juist wel iets weg.
Niet alleen de uitkomsten van de analyses staan uitgebreid beschreven, maar ook de manier waarop ze tot stand kwamen: hoe ging het RotondeLab te werk en welke ophef veroorzaakte het daarbij?
Tijdens hun zwerftochten door de provincie stuitten de rotondologen Van den Boomen en Jonker op vandalisme, bureaucratie, ecologische valkuilen, uit de hand lopende kosten, boze burgers – ‘En wij maar betalen voor deze kolder, Kappen met die onzin’ – en blije burgers – ‘Fantastisch dat dit nog mogelijk is in Nederland’– .