Tussen waarheid en waarachtigheid

Kunnen mondelinge bronnen dienen als materiaal voor theater? Het is duidelijk dat het dramatische repertoire niet de enige bron is waaruit het theater tekst kan putten. Wat is het potentieel van interviews en ander oraal materiaal voor de theatrale verbeelding? Hoe gaan theatermakers concreet aan de slag wanneer ze in het veld getuigenissen verzamelen en dit materiaal ‘transformeren’ tot een tekst en een theatervoorstelling? Deze vragen waren het onderwerp van ‘Tussen waarheid en waarachtigheid: het traject van mondelinge bron tot theaterproject’, een artistiek onderzoek van de opleiding Drama van het Lemmensinstituut en de FAK K.U. Leuven (2008-2011). Als sluitstuk van het onderzoeksproject wil deze publicatie methodes in kaart brengen die theatermakers hanteerden in hun eigen werk en in producties met studenten Drama. De praktijken van onderzoekspartners de Queeste, Braakland/ZheBilding en ’t ARSENAAL worden zowel vanuit een praktische als een beschouwende invalshoek belicht. De publicatie kan dienen als vertrekpunt voor studenten en docenten die in theateropleidingen rond mondelinge bronnen willen werken.